Αρθροπλαστική γόνατος

Η αρθροπλαστική του γόνατος είναι η επεμβατική μέθοδος που εφαρμόζεται για την αντικατάσταση μερικής ή ολικής άρθρωσης του γόνατος που πάσχει, κυρίως λόγω οστεοαρθρίτιδας γονάτου και όποιας άλλης εκφυλιστικής νόσου της άρθρωσης.

Στην περίπτωση αυτή, αφαιρείται ο κατεστραμμένος αρθρικός χόνδρος του μηρού και της κνήμης και αντικαθίστανται από ειδικά μεταλλικά ενθέματα, κατασκευασμένα από συμβατά με τον ανθρώπινο οργανισμό υλικά.

• Ολική Αρθροπλαστική Γόνατος

Στην περίπτωση της ολικής αρθροπλαστικής, διατηρείται όσο το δυνατό περισσότερο υγιές οστό, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό σε περίπτωση που στο μέλλον απαιτηθεί επανάληψη της αρθροπλαστικής.

Ειδικότερα, αντικαθίσταται η πάσχουσα άρθρωση με μεταλλική πρόθεση. Ο εξειδικευμένος ορθοπαιδικός χειρουργός, διαμμορφώνει κατάλληλα τα οστά της άρθρωσης (μηριαίο, κνήμη, επιγονατίδα) και αφού διορθώσει τυχόν αξονικές παραμορφώσεις στερεώνει τα μεταλλικά μέρη της τεχνητής άρθρωσης.

Η μεταλλική πρόθεση μοιάζει στη φυσιολογική ανατομία του γόνατος και λειτουργεί ως μια φυσιολογική άρθρωση.

Η τεχνητή άρθρωση αποτελείται από ειδικό ανθεκτικό πλαστικό (πολυαιθυλένιο) και μεταλλικά πολύ ανθεκτικά κράματα ατσαλιού και τιτανίου – απόλυτης συμβατότητας με τον ανθρώπινο οργανισμό.

Ως τεχνική θεωρείται ελκυστική ιδιαίτερα σε σχεση με ενδεχόμενη οστεοτομία, ιδιαίτερα στις γυναίκες, διότι δεν δημιουργεί την ελαφρά γωνιώδη παραμόρφωση της κνήμης.

• Μονοδιαμερισματική Αρθροπλαστική Γόνατος

Σε περίπτωση που η βλάβη εντοπίζεται σε ένα μέρος της άρθρωσης (μονό διαμέρισμα), είναι δυνατό να εφαρμοσθεί η μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική γόνατος.

Η συγκεκριμένη τεχνική εφαρμόζεται κυρίως σε νεώτερους σε ηλικία ασθενείς και ασθενείς με βάρος εντός φυσιολογικών ορίων.

Σε σύγκριση με την ολική αρθοπλαστική γόνατος, με τη μονοδιαμερισματική αρθροπλαστική διατηρείται η φυσιολογική κίνηση του γόνατος και επιτρέπει τη σχετικά εύκολη μετατροπή της σε ολική αρθροπλαστική, εαν χρειασθεί με το πέρασμα του χρόνου. Ταυτόχρονα, με τη μέθοδο αυτή, μειώνεται σημαντικά η περίοδος της αποκατάστασης λόγω ακριβώς αυτής της μεγαλύτερου εύρους φυσιολογικής κίνησης της άρθρωσης.